آیه مباهله| فضایل اهل بیت(ع)

فضایل اهل بیت(ع)

 آیه مباهله

فَمَنْ حَآجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَآءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَآءَنَا وَ نِسَآءَكُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللهِ عَلَى الْكَاذِبِینَ (۶۱)
پس هر که با تو درباره‌ی عیسی پس از آن که بر تو آگاهی آمد، گفتگوی بی‌منطقی کند، بگو: بیایید ما پسرانمان و شما پسرانتان، و ما زنانمان را و شما زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیکتان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. (آل عمران، ۶۱)

توضیح:

آیه «مباهله» از مهم‌ترین ادله‌ی قرآنی، در خصوص فضیلت و برتری اهل بیت(ع) و سند روشنی بر حقّانیّت ایشان است که در بسیاری از احتجاجات ائمه(ع) نیز از آن یاد شده است. این آیه، مربوط به ماجرای مسیحیان نجران با پیامبر اسلام(ص) می‌شود که با یکدیگر قرار گذاشتند تا برای اثبات حقانیت دین خود، یکدیگر را نفرین و از خدا طلب عذاب برای دیگری کنند.

پیامبر اکرم(ص) همراه علی، فاطمه، حسن و حسین(ع) برای مباهله حاضر شد، ولی رهبر مسیحیان با مشاهده‌ی پیامبر(ص) ـ که با اطمینان خاطر، عزیزترین کسانش را برای مباهله حاضر کرده است ـ از مباهله صرف‌نظر نمود. این آیه بالاترین فضیلت را برای امیر مؤمنان علی(ع) اثبات می‌کند؛ زیرا او را عین نفس پیامبر(ص) معرفی کرده است. از این‌رو، مقام آن حضرت برتر از انبیاء نیز می‌باشد.

حدیث: امام رضا(ع):

«این مزیّتی است که احدی در آن بر اهل بیت(ع) پیشی نگرفته و فضیلت و شرفی است که هیچ کسی به آن نرسیده و از آن برخوردار نبوده است.» عیون اخبارالرضا: ج۱ ص۲۳۲ ح۱.

نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت